Zaterdag is geen werkdag

In de meeste gevallen worden termijnen uitgedrukt in maanden of jaren. Bijvoorbeeld voor een bezwaar inzake uw inkomstenbelastingen heeft u 6 maanden de tijd. Als die termijn bijvoorbeeld begint te lopen op 15 januari, dan heeft u tijd tot 15 juli – dus tot en met 14 juli – om een bezwaar in te dienen (wat niet wil zeggen dat u kan wachten tot die datum, want op 15 juli moet het bezwaar wel degelijk ontvangen zijn door de fiscus).

In contracten wordt wel eens met business days gewerkt. Dan staat er bijvoorbeeld dat de partijen elkaar 30 business days geven om bepaalde formaliteiten te regelen. Business days zijn dan alle kalenderdagen, behalve de zaterdagen, zondagen en feestdagen.
In internationale situaties is dat soms ingewikkeld, omdat de feestdagen er niet dezelfde zijn als bij ons.

In het Belgische arbeidsrecht wordt zowel met kalenderdagen (zater-, zon- en feestdagen tellen mee), als met werkdagen gewerkt, maar de wet zegt nergens duidelijk welke dagen precies werkdagen zijn en of de zaterdag al dan niet een werkdag is. 

Wat vast staat is dat er een verbod bestaat op zondagswerk. En als zondagswerk toch toegelaten is – denken we maar aan de amusementssector of de detailhandel – dan staat daar een verhoogd loon tegenover.

De zaterdag zal meestal niet als een werkdag beschouwd worden, maar dat is dan op basis van sectoriële afspraken.

Wettelijk gezien bestond er tot nu geen regel die de zaterdag als een niet-werkdag bestempelt.

Op 1 juli 2022 werd het nieuwe boek 1 van het Burgerlijk Wetboek gepubliceerd. Het is van toepassing vanaf 1 januari 2023. En volgens artikel 1.7, §3 van dat boek 1 zijn de werkdagen alle ándere dagen dan de wettelijke feestdagen, zondagen en zaterdagen.

Het arbeidsrecht bevat geen bijzondere bepalingen voor de berekening van de termijnen in werkdagen. Rechtspraak was steeds van oordeel dat enkel zondagen en wettelijke feestdagen geen werkdagen waren. Zaterdagen wel. Het nieuwe artikel 1.7, §3 zorgt er dus voor dat vanaf 1 januari 2023 een zaterdag geen werkdag meer is voor de berekening van enkele termijnen.

De nieuwe regel heeft meer bepaald een impact op de berekening van de opzegtermijnen en meer bepaald: 

• de termijn van 3 dagen voor de kennisgeving van een ontslag om dringende redenen,
• de termijn van ontslag om dringende redenen, en
• de uitwerking van een opzeggingsbrief die per aangetekend schrijven wordt verstuurd.

Wat de eerste twee termijnen betreft: voor een ontslag om dringende redenen en de kennisgeving van die redenen, heeft een werkgever slechts 3 werkdagen de tijd.

Door een zaterdag niet langer als een werkdag te beschouwen, heeft de werkgever dus eigenlijk een extra dag. Stel dat de reden voor het dringende ontslag zich voordoet op een vrijdag, dan startte de 3-dagentermijn tot nu op zaterdag. Nu start die pas op maandag.

Maar er is ook een keerzijde aan: een ontslagbrief die aangetekend werd verzonden, heeft in principe uitwerking vanaf de volgende werkdag. Tot nu volstond het dat de brief op woensdag werd verzonden om op maandag in te gaan. De brief werd dan geacht op zaterdag toe te komen, zodat het ontslag op maandag inging.

Nu de zaterdag geen werkdag meer is, zal een aangetekende zending die op woensdag werd verzonden, geacht worden op maandag te zijn toegekomen en op dinsdag in te gaan. Dat is dus een dag te laat wanneer men het ontslag wou laten ingaan op de eerstvolgende maandag. Werkgevers die een ontslag willen laten ingaan op de eerste werkdag van de volgende week, zullen hun ontslagbrief voortaan ten laatste op dinsdag moeten verzenden. Uiteraard op voorwaarde dat geen feestdagen in die week vallen, waardoor de termijn automatisch opgeschort wordt.